“పోస్టు చెయ్యని ఉత్తరం...”

‘ఎప్పుడూ మంచి పిల్లగా ఉండాలంటే ఎంత కష్టం... ఎంత బోరు...’

- మూడో సీత

...

‘బాబ్జీ ఉత్తరం పోస్ట్ చేశావా?’ దమయంతక్క అడిగింది.

‘అయ్యో బాబ్జీ చేయకుండా ఎందుకుంటాడు!’

- నేను సమాధానం చెప్పకముందే మరో అక్క నా తరపున ఇచ్చిన సమాధానం అది.

‘రాముడు మంచి బాలుడు’ లాగా నేను ‘మంచి బాలుణ్ణి’ చిన్నప్పుడు.

“పెద్దవాళ్ళు ఎవరు ఏ పని చెప్పినా కాదనకుండా చేయడం” మంచి బాలుడి ముఖ్య లక్షణం.

ఆ పనులన్నీ చేయడంలో అలిసిపోతుండేవాడిని. నా మీద నమ్మకంతో ప్రతి వారూ నాకే పనులు చెబ్తుండేవారు. ఒక్కోసారి ఏడుపొచ్చినంత పనయ్యేది.

ఒకసారి పోస్టు డబ్బాలో ఒక కార్డు వేసి రమ్మని ఇచ్చింది దమయంతక్క. నాకు అప్పటికే ఈ పనులన్నీ చేయడం కష్టం గా ఉంది. పోస్ట్ ఆఫీస్ వద్దకు వెళ్లాలంటే ఊరు చివరకు వెళ్లాలి. నా మీద నాకే జాలి, కోపం వచ్చి ఆ ఉత్తరాన్ని ఎవ్వరూ చూడకుండా చించివేశాను.

కానీ ఆ అపరాధ భావన నన్ను ఇప్పటికీ వెంటాడుతూనే ఉంది – నా మీద పెట్టుకున్న నమ్మకాన్ని వమ్ము చేశానే అని’.

ఆ తర్వాత జీవితంలో ఎప్పుడూ అటువంటి పని చేయలేదు.

మూడో సీత కధ :

మిత్రులు డా. కోనేరు శ్రీధర్ గారు పంపిన ‘మూడో సీత కధ’ నవల చదివినప్పుడు -

‘ఎప్పుడూ మంచి పి‌ల్లగా ఉండడం ఎంత కష్టం... ఎంత బోరు...’ అనే సీత మాటలు చదవగానే నా బాల్యంలో జరిగిన ఆ సంఘటన గుర్తొచ్చింది.

‘భువన చంద్ర’ గారు 50 – 60 ఏళ్ల క్రితం (1960 లలో) మన పల్లెటూర్లలో జీవితాన్ని ఓ గడుగ్గాయి అయిన “సీత” అనే పాత్రలోకి పరకాయ ప్రవేశం చేసి రాసినది ఈ నవల.

నా వయస్సు వాళ్ళందరికీ తమ బాల్యాలను గుర్తు చేస్తుంది.

ఈ పుస్తకం గురించి రాయాలంటే చాలా రాయొచ్చు.

కానీ ఒక్క ముక్కలో చెప్పాలంటే ...

‘తప్పక చదవండి’

- దాసరి రామకృష్ణ ప్రసాదు

08.11.2020.